همچو شمعم به شبستان حرم ياد كنيد

                يا چو مرغم  به گلستان ارم ياد كنيد

                روز شادي همه كس ياد كند از ياران

                ياري آنست كه مارا شب غم ياد كنيد 

                گر چنين است كه از دلشدگان مي پرسيد

                گاهگاهي زمن دلشده هم ياد كنيد

                بلبل خستۀ بي برگ و نوا را آخر

                به نسيم گلي از باغ كرم ياد كنيد

                چشم دارم كه من خستۀ دلسوخته را 

                گاهي از چشم گهر بار قلم ياد كنيد. 

بياد كسي كه عيار محبتش  يه چيز ديگه بود ولي خيلي زود تنهام گذاشت.